ارديبهشت سال 58 بود که امام خمينی (ره) فرمودند «شوراها بايد در همه جا باشد و هر جايی خودش منطقه خود را اداره کند.» از اين پيام تا سال 78، 20 سالی گذشت تا نخستين دوره شوراها شهر و روستا به طور رسمی فعاليت خود را آغاز کرد.
حالا شوراها، به حدود بيست سالگی رسيده اند اما متاسفانه هنوز، تفکر شورايی در بين تصميمگيران جایی ندارد. آیا شورای شهر کیاسر توانسته نظر مردم این شهر را با عملکرد خود جلب کند؟ آیا شورا وارد مسائل سیاسی و اقتصادی شده است؟ آیا برخی از اعضای شورا با رانت و نفوذ خود در شورا به دنبال منفعت های شخصی هستند؟ این سوالاتی است که ذهن برخی از مردم این شهر را به خود مشغول کرده است.
سیاست زدگی بلای جان شورای کیاسر
به زبان ساده بايد گفت اين روزها شوراهای شهر کیاسر به نشست های بی نتيجه و منفعلی تبديل شده اند که حالت تزئينی پيدا کرده اند. شوراهای شهر به دور از وظيفه ذاتی خود، سياست زده شده و با نگاهی سياسی عملکرد خود را تنظيم می کنند.
اين ناکارآمدی چنان است که هيچ کسی شوراها و تصميمات آنها را جدی نمی گيرد و شهروندان کیاسر نيز آنرا نهادی فرمايشی و بی اثر می دانند که توان لازم برای نظارت و اجرای دقيق قانون را ندارند. نهادی که شايد مهمترين و تنها اقدام آن تعيين شهردار است، شهرداری که به طور حتم به دور از توانايی های تخصصی و بيشتر بر اساس گرايش های سياسی انتخاب می شوند و همين امر موجب دلسردی بيشتر مردم از عملکرد شوراهای شهر می شود .
در واقع شورای شهر هماکنون به شورای شهرداری تبديلشده است و بهجای پرداختن به مسائل کلانشهری به موضوعات سطحی و پيش پا افتاده توجه میشود. به نظر میرسد خروج شوراها از ريل برنامهريزی و تمرکز بر روزمرگی هماکنون اصلیترين چالش شورای کیاسر و چارهای جز تدوين برنامه و چشماندازهای کوتاه، ميان و بلندمدت در شهر وجود ندارد.
بايد گفت اين شورا تا رسيدن به وضعيت مطلوب فاصله زيادی دارد، این اعتقاد اکثریت مردم و صاحب نظران است.
استنادنیوز در نظر دارد بزودی پشت پرده برخی از اتفاقات و عملکردهای شورای شهر کیاسر را جهت شفاف سازی افکار عمومی منتشر نمایید.