به گزارش شفقنا زندگی، محققان دانشگاه ویسکانسین-مدیسون آمریکا با انجام آزمایش مایع نخاعی روی 101 نفر با میانگین سنی 63 سال که سابقه خانوادگی ابتلا به آلزایمر داشتند یا ژنی مرتبط با این بیماری را حمل می کردند به این نتیجه رسیدند که لازم است توجه بیشتری به کیفیت خواب و ارتباط آن با زوال عقل داشته باشیم.
شرکت کنندگانی که کیفیت خواب بدتری را گزارش کردند یا از خواب آلودگی در طول روز رنج می بردند نشانه های زیستی بیشتری از آلزایمر نشان دادند. به گفته محققان، پژوهش های پیشین هم نشان داده بود که خواب می تواند بر ایجاد یا پیشرفت بیماری آلزایمر به روش های مختلف اثر داشته باشد. برای مثال خواب مختل یا کمبود خواب می تواند به ساخته شدن پلاک آمیلوئید منجر شود زیرا سیستم پاکسازی مغز در طول خواب وارد عمل می شود. اما این مطالعه تنها به دنبال آمیلوئید نیست بلکه دیگر نشانگرهای زیستی را نیز در مایع نخاعی جستجو می کند.
محققان به این نکته اشاره کردند که تمام کسانی که مشکل خواب داشتند دچار ناهنجاری در مایع نخاعی خود نبودند. برای نمونه، هیچ پیوندی میان نشانه های زیستی آلزایمر و وقفه تنفسی در خواب وجود نداشت. نتایج این تحقیق حتی پس از در نظر گرفتن فاکتورهایی مانند مصرف داروهای خواب، سطح تحصیلات، علائم افسردگی یا توده چربی بدن نیز ثابت ماند.
البته هنوز مشخص نیست که آیا خواب بر رشد این بیماری مؤثر است یا اینکه آلزایمر بر کیفیت خواب اثر می گذارد. تحقیقات بیشتری نیاز است تا رابطه میان خواب و این نشانگرهای زیستی را بیشتر تعریف کنیم. درحال حاضر روش های مؤثری برای بهبود خواب وجود دارد. شاید مداخله اولیه برای افرادی که در معرض ابتلا به آلزایمر هستند بتواند شروع این بیماری را به تأخیر اندازد یا از آن پیشگیری کند.
به گفته سرپرست پژوهش های جامعه خیریه آلزایمر، این مطالعه اخیر شاهد دیگری بر مطالعات قبلی است و می گوید که کیفیت ضعیف خواب می تواند با علائم آلزایمر در ارتباط باشد و اینطور به نظر می رسد که یک خواب خوب می تواند به سالم ماندن مغز کمک کند اما رابطه دقیق میان خواب و خطر ابتلا به آلزایمر مشخص نیست.
گفتنی است که این پژوهش بر گزارش های تعداد معدودی از افراد در مورد کیفیت خوابشان متکی است و نیازمند اندازه گیری های بیشتر و دقیقتر است. همچنین هنوز رابطه علت و معلولی میان این دو اتفاق تأیید نشده است.
منبع: Independent
