شاید این سوال را بارها از خودتان پرسیدید و پاسخ آن را دریافت نکردید اما به واقع، یکی از مهمترین اصولی است که باید یک خریدار در ابتدا نسبت به آن آگاهی لازم را کسب کند.
احسان شعبانزاده دانشجوی دكتری سازه صنعتی نوشیروانی بابل و رئیس موسسه آموزش عالی خزر محمودآباد با بیان اینکه، باید نظارت در مراحل ساخت یک پروژه به بهترین شکل ممکن و به صورت دورهای از سوی نظام مهندسی صورت گیرد، اظهار کرد: این نظارت باید آنقدر به بهترین شکل ممکن صورت گیرد تا خریدار نسبت به خرید یک ساختمان بی کیفیت، مطمئن باشد.
وی با اشاره به اینکه بسیاری از مصالح ساختمانی که در اسکلت و مسائل زیربنایی ساختمان استفاده می شود، قابل دیدن نیست و راهی برای پایش آن وجود ندارد، گفت: اگر بر روی بتن و کیفیت آن حساسیت وجود نداشته باشد، راهی برای سنجش آن در آینده وجود ندارد و این امر، مشکلاتی را ایجاد می کند.
این کارشناس عمران با بیان اینکه پنجره، پکیج و رادیاتور با وجود اهمیت، قابل دیدن است و می توان بر روی آن، آزمایشهای مورد نیاز را انجام داد اما مصالح استفاده شده در اسکلت ساختمان قابل پایش نیست، تصریح کرد: ناظر در پروژه های ساخت و ساز باید از ابتدا تا انتها در جریان مصالح استفاده شده در ساختمان و استحکام آن باشد و تائید و یا عدم تائید رعایت ضوابط مقررات نظام مهندسی و اداره مسکن بر عهده این فرد است.
شعبانزاده با اشاره به اینکه اگر ناظران بر اساس تعهد کاری خود، در یک پروژه از ابتدا تا انتها حضور داشته باشند، مهر نظام مهندسی بر روی پروانه های صادر شده، سندی بر کیفیت این ساختمان خواهد بود، گفت:
وی با بیان اینکه ماده 100 شهرداری ها و دریافت جریمه به منظور صدور پروانه، یکی از اصلیترین دلایل عدم آگاهی از کیفیت پروژه ساخته شده است، اظهار کرد: برخی افراد در شهرهای ساحلی، اراضی کشاورزی را با تغییر کاربری و بدون سند، به ساختمان و ویلا تبدیل میکنند و به دلیل اینکه سندی وجود ندارد، نمی توانند پروانه ساخت دریافت نمی کند.
عضو هیئت علمی موسسه آموزش عالی خزر افزود: به دلیل نداشتن سند و پروانه ساخت، یک ساختمان، به طور کامل بدون حضور مهندس ناظر، ساخته می شود اما برای دریافت پایان کار، فرد سازنده به نظام مهندسی مراجعه می کند و آنها باید این پروژه را تائید و یا رد کنند.
شعبانزاده گفت: متاسفانه یک ناظر، استحکام بنای پروژهای را تائید می کند که حتی یک روز در جریان ساخت آن قرار نداشت و در واقع جز دور زدن قانون موضوع دیگری صورت نمی گیرد.
وی با بیان اینکه اخلاق، حلقه مفقودی جامعه مهندسی است، تصریح کرد: با وجود آنکه در دانشگاه درسهای زیادی در خصوص اخلاق و رعایت اقتصاد مهندسی تدریس می شود اما متاسفانه شرکتها و بسیاری از مهندسان نسبت به این موضوع پایبند نیستند و امضا زدن را کاری برای درآمدزایی خود می دانند. این در حالی است که با امضازدن، نسبت به عواقب این پروژه متعهد می شوند و باید پاسخگو باشند.
شعبانزاده با اشاره به اینکه نهادهای نظارتی، بر روی این عملکرد، نظارت نمی کنند، گفت: برخی از ناظران حتی آدرس پروژه تحت نظارت خود را نمی دانند و در پایان یک ساخت و ساز، فرد ناظر، آدرس را از متقاضی می خواهد که این امر جای تعجب دارد.
وی با بیان اینکه یک چالش بسیار جدی در این زمینه به دانشگاه ها بر میگردد و باید بتوانند نیروی کیفی و فعال تربیت کنند، تصریح کرد: وقتی، مهندسی در طول ساخت و ساز یک پروژه، از آن غافل می شود به این معنی است که آن فرد، اعتماد به نفس کافی و سواد مطلوب را ندارد و پیمانکاران و میتوانند به آسانی به آنها اطلاعات غلط بدهند.