به گزارش استناد، نماینده سابق نور و محمودآباد در مجلس شورای اسلامی با اشاره به نقش ذی‌نفوذان و پدرخوانده‌ها در انتخاب و انتصاب مدیران در مازندران، تصریح کرد: این موضوع از دیرباز در مازندران وجود داشته و من زمانی که در مازندران سمت داشتم و در سطح گوناگون کارکردم، آن را تجربه کردم.
فیاضی ادامه داد: پدرخوانده‌هایی از بالاترین و خوش آب و هواترین نقطه پایتخت برای مازندران تصمیم می‌گیرند که چه کسی در کدام پست مدیریتی قرار بگیرد و به نظر می‌رسد کسانی که عنان مسئولیت را در مازندران در دست می‌گیرند باید این موضوع را جدی بگیرند، همچنین نماینده ولی‌فقیه در مازندران و نمایندگان مجلس خبرگان باید به این موضوع مهم به‌طورجدی ورود کنند.
فیاضی بابیان اینکه متأسفانه مازندران نتوانسته به میزان نخبگان و نیروهای انسانی صاحب سبکش از آن‌ها بهره ببرد، اضافه کرد: دلیل این مهم، نبود روح جمع‌گرایی و خرد جمعی و نبود روحیه همگرایی در بین نخبگان بوده و به جهت آنکه هرکدام از این صاحب‌نظران دارای قوت‌هایی هستند، وفاق در بین آن‌ها وجود ندارد.
وی با تأکید براینکه ۱۲ نماینده مجلس شورای اسلامی مازندران در صورت انسجام و اتحاد نقش بسیار مهمی در توسعه استان ایفا خواهند کرد، افزود: نمایندگان باید یاد بگیرند که نباید به دست این‌وآن نگاه کنند، اشکال کار اینجاست که نمایندگان نتوانستند به هم‌آوایی و همدلی برسند و این آسیب در بیشتر جاها دیده میشود.
فیاضی اضافه کرد: به‌طور مثال، در شهری در مازندران که دو نماینده دارد، بر سر انتخاب یک رئیس اداره اختلاف پیش می‌آید، حال وقتی بر سر این موضوع بین دو نماینده یک شهرستان بحث میشود، به‌طریق‌اولی در بین ۱۲ نماینده مازندران نیز این بحث‌ها و کشمکش‌ها بیشتر است و بدین ترتیب یک ظرفیت منسجم و متراکم در بین نمایندگان به وجود نمی‌آید.
وی بابیان اینکه نمونه بارز این عدم وفاق در بین نمایندگان در بحث انتقال آب دریای خزر کاملاً مشهود است، اظهار داشت: این بخشی نگری و یکدل نبودن آفتی است که تمامی حوزه‌های مازندران را تهدید می‌کند.
ورزش صبحگاهی مدیران برنامه نیست
این استاد دانشگاه درباره برنامه‌های استاندار مازندران هم گفت: موضوعاتی چون برگزاری ورزش صبحگاهی به‌منظور ایجاد نشاط صبحگاهی اقدام پسندیده ایست اما در حد برنامه نیست.
فیاضی بیان داشت: ۱۷ ساعت کار برای مدیران اگر محقق شود، مازندران قطعاً شاهد ترقی بیشتری خواهد بود اما عدم‌تغییر مدیران و فرمانداری به نظر می‌آید که راندمان کاری آنان را کاهش می‌دهد زیرا برایشان امنیت خاطر ایجاد می‌کند که چه‌کار بکنند و چه نکنند در مسندشان می‌مانند و این‌یک آسیب مدیریتی بوده و باید مدیران کم‌کار برکنار شوند.
بخشی نگری همواره در این استان یک آسیب جدی و آفت مدیریتی بوده و نگاه شرق و غرب و مرکز نشینی یکی از مهم‌ترین دلایل توسعه‌نیافتگی مازندران محسوب میشود، مازندران استانی با ظرفیت‌های ملی بوده که به‌واسطه این نگاه از چرخه مطلوب پیشرفت بازمانده که نمونه آن را در انتخاب منطقه آزاد در مازندران شاهد بودیم به‌رغم اینکه منطقه آزاد در بیشتر مناطق کشور مصوب شده است اما مازندران به جهت اختلافات مدیریتی و سهم خواهی های تأثیرگذاران، مدیران و منتخبان مردم در مجلس، نتوانست از این امتیاز بهره‌مند شود.
در این مسیر نمی‌توان نقش ذی‌نفوذان را نادیده گرفت، همان‌هایی که باروی کار آمدن هر دولت چانه‌زنی‌های خویش را آغاز کرده تا بتوانند افراد و زیرمجموعه‌های منصوب به خودشان را در ادارات و دستگاه‌های اجرایی بکار بگمارند. یکی از مهم‌ترین شعارهایی که همواره مطرح بوده، اشتغال، حل معضل زباله، دریا و زیرساخت‌های حمل‌ونقل و.. بود اما می‌بینیم که باگذشت ۶ سال از کار دولت تدبیر و امید به‌رغم همه خدمات انجام‌شده اما هیچ‌کدام از این شعارها عملی نشده است.
