بازخوانی حماسه ماندگارنهم دی/آمریکا و مغتنم شمردن فرصت انتخابات ۸۸

انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری اسلامی ایران در مقطعی حساس از تاریخ انقلاب و ایران به وقوع پیوست و توجه بازیگران داخلی و دشمنان خارجی را به خود معطوف ساخت. از جمله بازیگران این انتخابات، آمریکا، رژیم صهیونیستی و برخی از کشورهای اروپایی هم پیمان با آمریکا بودند.

مطالعه موقعیت انتخاباتی بوجود آمده در ایران به لحاظ شرایط دولت نهم در عرصه بین‌المللی و داخلی موجب شد آمریکا با همراهی تبلیغی_سیاسی همپیمانان غربی اش و با مغتنم شمردن فرصت انتخابات دهم ، برای مداخلات برنامه ریزی شده خود سه هدف اصلی را طراحی کند:

براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران، هدف و راهبرد اصلی غرب بود. به رغم تمام ادعاهای آنها مبنی بر اینکه دیگر غرب به دنبال تغییرنظام ایران نیست و تنها تغییر رفتار سیاسی ایران در حوزه های مشترک مربوط به منافع دو کشور را خواستار است ، نوع مداخله در انتخابات ایران حکایت از همان راهبرد اصلی دارد. البته به سبب اقتدار درونی و بیرونی جمهوری اسلامی ایران و رهبری هوشمندانه حضرت آیت‌الله خامنه‌ای و همچنین آگاهی بالای مردم ، موقعیت و موفقیتی برای عملیاتی کردن این هدف ایجاد نشد.

تغییر رفتار سیاسی ایران، به عنوان راهبرد میانی در صورت عدم موفقیت راهبرد اصلی، از دیگر اهداف مداخلات آشکار غرب در انتخابات دهم بود.

غرب از الهام بخشی ایران که موجب کاهش اعتبار سیاسی و پرستیژ بین‌المللی و ابر قدرتی آنها در جهان شده و به ملتها جرات ایستادگی در مقابل مطالبات یکجانبه گرایانه آمریکا را اعطا کرده ، به شدت عصبانی است، لذا همواره در صدد فراهم کردن تمهیداتی برای کاهش رفتارهای اعتبار زدایانه ایران از آمریکا و غرب به لحاظ ایدئو لوژیکی و استراتژیکی بوده است.

حفظ حیات سیاسی وابستگان: راهبرد حداقلی غرب و آمریکا از تنش‌آفرینی و طراحی اغتشاشات اخیر در جمهوری اسلامی است.  سران آمریکا با مشاهده فعالیت دولت نهم در چهار سال گذشته و بر اساس نظرسنجی دقیقی که انجام دادند ،به فکر طراحی برای تغییر رئیس جمهوری یا حداقل ایجاد تردید در نتیجه انتخابات به قصد تحمیل هزینه به دولت افتادند.

غرب برای اجرایی کردن اهداف و استراتژیهای حداکثری ، میانی و حداقلی، متناسب با آنها تاکتیک هایی را برای تاثیر گذاری بر نتیجه انتخابات دهم ریاست جمهوری طراحی نمود.

تشدید فشارهای اقتصادی و سیاسی؛ غرب به صحنه گردانی ایالات متحده در راستای رویگردانی مردم ایران از دولت نهم در کنار دیگر اقدامات خود دست به شناسایی نقاط ضعف دولت نهم زد و همزمان با پوشش گسترده رسانه ای ، معضلات اقتصادی جامعه ایران را در دستور کار خود قرار داد وبرای واقعی جلوه دادن آنها در عرصه سیاسی نیز اهرم های فشار علیه جمهوری اسلامی ایران را تعبیه نمود.

شورهای غربی و رژیم صهیونیستی در این قضایا مطابق با خواسته آمریکا حرکت می کردند و مخالفت چند کشور اروپایی با ایران را از طریق رسانه های خود طوری القا می نمودند که گویی نظام جهانی وهمه کشورهای دنیا با اقدامات ایران مخالفت می نمایند.

بحرانی جلوه دادن اوضاع کشور؛ از دیگر تاکتیکهای آمریکا ، بحران نمایی از اوضاع ایران بود تا نتیجه طبیعی آن آمادگی ذهنی مردم برای تغییر دولت در انتخابات دهم باشد.

فضا سازی برای کاهش حضور مردم در پای صندوق های رای؛ تجربه انتخابات 30 ساله جمهوری اسلامی نشان می دهد که رسانه های غربی و مقامات آمریکایی در ماههای منتهی به انتخابات ، فضا سازی زیادی برای کاهش حضور مردم در پای صندوق های رای انجام می دهند و با تهیه گزارشات و تحلیلهای جهت دار قهر با نظام و صندوق ها را به مردم القاء می نمایند.

تشکیک در سلامت انتخابات ؛ زمانی که غرب از مرحله قبل نتیجه مورد نظر را کسب نکرد، مرحله تشکیک در سلامت انتخابات را کلید زد وبه مردم القاء نمود که برگزار کنندگان انتخابات وابسته به یک جریان خاص از حکومت هستند و لزومااعتقادی به روی کار آمدن منتخبین مردم ندارند و در نتیجه چنین انتخاباتی از سلامت لازم برخوردار نیست.   

طرح بحث تقلب در انتخابات ؛ پس از آشکار شدن نتیجه انتخابات ، چنانچه نتیجه دلخواه آنها باشد آنرا تایید می کنند ولی اگر نتیجه انتخابات ، پیروزی رقیب باشد به صورت گسترده و از طریق تاکتیک روانی ((تکرار دروغ تبدیل می شود به دروغ درست)) بحث تقلب در آراء صندوق ها را مطرح و به شدت بر روی آنها اصرار می نمایند. حداقل نتیجه قهری چنین امری با توجه به کارکرد رسانه های مختلف در دنیای امروز، ایجاد تردید در سلامت انتخابات خواهد بود. 

غرب، بویژه آمریکایی ها و تحلیگران سیاسی آنها در خصوص انتخابات اخیر ایران در چهار مقطع اظهار نظر و موضعگیری نمودند.

رفتار غرب در مرحله قبل از انتخابات: چند ماه قبل از آغاز تبلیغات رسمی نامزدها ، عمده موضع گیری های مقامات سیاسی غرب و انعکاس رسانه ای آنها حول چند محور صورت بندی می شود.

الف-ادعای آزاد نبودن انتخابات ایران: دعوت از مردم به عدم شرکت در انتخابات به دلیل اینکه آرای آنها در تغییر دولت تاثیری ندارد و سران اصلی نظام به هر شکل شده همین دولت را پیروز انتخابات اعلام خواهند کرد.

ب- تشکیک در سلامت انتخابات: در هر انتخاباتی غرب تلاش می کند به نوعی در روند و نتایج انتخابات دخالت و تاثیر گذار باشد. حرکتهای مذبو حانه غرب دامنه ای از تردید ، تشکیک و تخریب گرفته تا تهدید و یا اظهار تمایل به گروه یا فردی خاص را در بر می گیرد. در انتخابات دهم نیز این رویه در اظهار نظر مقامات آمریکایی و صهیونیستی و توصیه های ده گانه سازمان سیا ادامه یافت. از یکی دو ماه مانده به انتخابات ، دشمنان خارجی و به تبع آنها برخی از وابستگان از جریانات سیاسی در داخل ، بر روی سلامت انتخابات شبهه افکنی کردند.

ج- زمینه‌سازی برای براندازی نرم: پروژه بر اندازی نرم  را اگر بخواهیم به لحاظ تاریخی آن ردیابی کنیم ، به نظریه قدرت نرم جوزف نای می رسیم. وی معتقد است که ماهیت قدرت در دنیای کنونی تغییر کرده است و دیگر انبار پر از تسلیحات ، نیروی نظامی مقتدر و هواپیمای جنگنده ملاک قدرت نیست بلکه کشوری قدرتمند است که بتواند ارزشهای اقتصادی و فرهنگی خود را حاکم سازد و از نیروی انسانی معتقد و با ایمان به آن ارزشها برخوردار باشد.

کارشناسی و ارائه تحلیلهای جهت دار برای هدایت مردم به سمت کاندیدای خاص که متعلق به اردوگاه دوم خرداد بود، به شدت پیگیری و از طریق شبکه های ماهواره ای چون بی بی سی فارسی انگلیس ،  واشنگتن پست ، نیورک تایمز ، اکونومیک ، فرانس پرس ، رادیو دویچه وله آلمان ، رادیو اسرائیل و ... 24 ساعته بر روی آنتن گذاشته می شد.

هیکل از تحرکات علیه ایران در قبل و بعد از انتخابات به عنوان جنگ بدون مرز یاد کرد و گفت هزاران سایت اینترنتی در روزهای قبل از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ایران فعال شدند که کارشان دستپاچه کردن نظام و تحریک مردم به ابزار خشم نسبت به نتایج انتخابات بود و منبع بسیاری از آنها اسرائیل بود.

موضع گیری و رفتارهای رسانه ای غرب در روز رای گیری: رفتار فشرده رسانه ای غرب در قالب تشکیل میزگرد سیاسی و مصاحبه با افراد ضد انقلاب خارج نشین و پخش کلیپ های موزیکال تحریک کننده در روز رای گیری ، یعنی 22 خرداد از ساعت 8 تا 11 شب ادامه یافت.

در این روز بر خلاف روزهای قبل و بعد از انتخابات حتی یک گزارش منفی نیز مشاهده نمی شود بلکه به نظر می رسد رسانه های غربی بعد از نا امیدی از حضور مردم تاکتیک خود را این گونه طراحی کردند که با ترسیم فضای کشور به نفع کاندیدای دوم خردادی ، انتخابات را سالم ، امن و مشارکت سیاسی مردم را فوق العاده گزارش نمایند.

رابرت گیتس وزیر دفاع آمریکا هم گفت : هیچ اهمیتی ندارد که چه کسی انتخاب می شود . ما منتظر می مانیم و می بینیم که چه نوع سیاستهایی توسط افراد ، انتخاب شده و دنبال می شود.

موضعگیری و رفتار رسانه ای غرب در بعد از انتخابات: حضور 40 میلیونی مردم در پای صندوقهای رای و انتخاب ریئس جمهور با بیش از 24 میلیون رای برای غربی ها و رسانه های دروغ پرداز آن ، چنان سنگین و شوک آور بود که تا ساعتها پس از اعلام رسمی نتایج آراء نتوانستند خبری یا تحلیلی مخابره نمایند اما پس از اینکه از این شوک بیرون آمدند ، زمزمه ها و جنجال هایی مبنی بر تقلب و تخلف سر دادند که از ماهها قبل برای آن زمینه چینی و سند آفرینی کرده بودند.

بررسی ها در خصوص مداخلات غرب نشان می دهد که برخی کشورهای غربی چه قبل از انتخابات، چه حین انتخابات و چه پس از انتخابات در سه حوزه سیاسی و رسمی ، اطلاعاتی و امنیتی و رسانه ای مداخلات آشکاری علیه نظام اسلامی داشته اند.

*بر گرفته از کتاب گذر از فتنه 88