به گزارش استناد نیوز، چهاردهم خرداد، تنها سالگرد رحلت یک رهبر دینی نیست؛ یادآور نقطه عطفی در تاریخ معاصر ایران است. از روزی که امام خمینی (ره) پای در خاک وطن گذاشت، تا لحظه‌ای که پیکر پاکش در بدرقه‌ای میلیونی به مرقد سپرده شد، ملت ایران مسیری را آغاز کرد که هنوز هم ادامه دارد: مسیری برای استقلال، عدالت، و احیای هویت اسلامی.
۱۲ بهمن ۱۳۵۷، فرودگاه مهرآباد تهران شاهد بازگشت مردی بود که سال‌ها تبعید، زندان و فشار، عزمش را نشکسته بود. امام خمینی (ره) در میان دریایی از جمعیت به ایران بازگشت، نظام شاهنشاهی، در برابر اراده ملتی متکی به رهبری امام، دوام نیاورد.
امام خمینی جمهوری اسلامی ایران را برگرفته از روش پیامبر اسلام (س) و امام علی (ع) میداند و می فرماید: حکومت جمهوری اسلامی مورد نظر ما از رویه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و امام علی علیه السلام الهام خواهد گرفت و متکی به آرای عمومی ملت خواهد بود.
در سال‌های پس از انقلاب، حضور امام در ایران، نقطه ثباتی بود در طوفان بحران‌ها؛ از ترور و تجزیه‌طلبی تا جنگ تحمیلی. او با سخنان ساده اما نافذ، با مواضع صریح اما مبتنی بر عقلانیت انقلابی، ملت را به ایستادگی دعوت کرد.
۱۴ خرداد ۱۳۶۸، ملت ایران خبر ارتحال امام را در سکوتی سنگین دریافت کرد. میلیون‌ها نفر به خیابان‌ها آمدند، برای تجدید پیمان با آرمان‌های او. تشییعی بی‌نظیر، وحدت ملی را به رخ جهانیان کشید. انقلاب اسلامی ریشه در مکتبی دارد که آموزه‌های آن همچنان راهنمای مسیر ملت است.
۱۴ خرداد، نه‌تنها یادآور یک فقدان که زنده‌کنندهٔ یک مسیر است؛ مسیری که از بازگشت امام آغاز شد، با خون شهدا عمق گرفت .
