به گزارش استناد نیوز، روزهای پایانی سال 97 و اوایل 98 در کشور یادآور حوادث تلخ و وقوع سیل در بسیاری از نقاط کشور بود که خسارات جانی و مالی بسیاری را برجای گذاشت، بسیاری از کارشناسان اذعان دارند دلیل آن حجم از خسارت در شهرهای مختلف تجاوز به حریم رودخانه و بعضا تغییر در مسیر رودخانه بود مانند اتفاقی که در خرم آباد افتاد.
سیل در مازندران نیز خسارات بسیاری بر جای گذاشت اما متاسفانه گویا مسئولین مازندران از تجربیات تلخ گذشته درس نمی گیرند و در سایه غفلت برخی از مسئولین سودجویان نیز منافع شخصی خود را بر هر چیز حتی بر جان مردم مقدم می دانند.
طی روزهای گذشته گزارشات مردمی از روستای مهدی آباد سوادکوه شمالی مبنی بر تغییر در بستر و حاشیه رودخانه اوتیجون به استناد نیوز رسید که با بررسی های خبرنگار ما مشخص شد که در سیل سال گذشته مسیر اصلی این رودخانه دچار تغییر و رودخانه به طرز خطرناکی به روستای مهدی آباد برخورد می کند.
علارغم مذاکراتی که طی ماه های گذشته با شرکت آب منطقه ای استان مازندران مبنی بر ترمیم و هدایت رودخانه به مسیر پیش از وقوع سیلاب شد، هیچ اقدامی صورت نگرفت و اکنون با نزدیک شدن به فصل بارندگی این نگرانی در مردم منطقه به وجود آمده است که وقوع سیلابی دیگر می تواند حوادث تلخ اتفاقات شیراز و پلدختر را اینبار در سوادکوه شمالی شاهد باشیم.
نکته حائز اهمیت دیگر اینکه عده ای سودجویانه در پی تثبیت مسیر و وضعیت خطرناک فعلی در رودخانه اوتیجون و تصاحب زمین های مربوط به حاشیه آن هستند، از طرفی شخصی در بخش قابل توجهی از ضلع مقابل رودخانه که دچار شکستگی شده است درحال ساخت دیواره بتنی می باشد که این اقدام موجب تغییر در عرض رودخانه و به تبع آن تغییر در سرعت و دبی آب آن خواهد شد که خطر آفرین خواهد بود.
سوالاتی که از شرکت آب منطقه ای استان مازندران مطرح می شود این است که آیا بر تمام این اتفاقات رخ داده نظارت دارد؟! آیا آب منطقه ای مازندران برای تجاوز به حریم رودخانه مجوزی صادر کرده است؟ آیا در صورت وقع سیل و حوادثی ناگوار در منطقه، تصمیم گیران در این خصوص پاسخگوی مردم خواهند بود و آیا خسارات احتمالی قابل جبران است؟!
امیدواریم دستگاه های نظارتی با توجه به اتفاقات سال گذشته به دقت و حساسیت بالایی به این مسئله ورود نمایند و بررسی کارشناسی در این خصوص بعمل آید تا درصورت هرگونه اهمال و کوتاهی با آن به بهترین نحو برخورد شود. هرگونه سهل انگاری در این خصوص می تواند عواقب جبران ناپذیری داشته باشد که قطعا مسولیت آن متوجه مدیران ذیربط خواهد بود.
