در همه این سالها هر کس وارد ورزش شده یا مدتها در پستش ماندنی بوده یا از اتاقی به اتاق دیگر نقل مکان کرده است! فارغ از اینکه مدیر مربوطه موفقیتی در سمت قبلی اش داشته یا نداشته، لطمه ای به مجموعه اش وارد کرده یا نکرده است. مدیر فقط با یک امضا وارد شده و بعد در نقاط مختلف این اتاق که پهنایی به وسعت ایران از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب دارد از این صندلی به پشت آن میز جابجا می شود!
لابلای اخبار جدید در همین ارتباط شنیده شد ایرج عرب، مدیرعامل پیشین باشگاه پرسپولیس کاندیدای ریاست بر یکی از مهمترین ادارات ورزش و جوانان کشور در استان البرز شده است! او در گذشته سمت سرپرست اداره کل حراست وزارت ورزش و جوانان را نیز به عهده داشته است. عرب روز چهارشنبه ۵ شهریور ۹۸ از مقام مدیرعاملی پرسپولیس استعفاء داد و انصاری فرد جایگزین او شد.
کسی که نه سابقه ورزشی داشته و نه در بخش مدیریت ورزشی، سن مدیریتش در چنین جایگاهی به تعداد انگشتان یک دست نمی رسد حالا برای مهمترین پست ورزشی یکی از استان های مهم ایران کاندیدا شده است!
با جستجو در رزومه ورزشی – مدیریتی این فرد هرگز به اقدام مهمی برنمی خوریم! اگر پرسپولیس در لیگ هجدهم قهرمان شده، بخش اعظمش به دلیل ساختار اصلی تیم پرسپولیس در طول 3 فصل پیش از آن بود که از نفر اول کادر فنی گرفته تا جوانترین عضو تیم، همگی چند سال کنار هم بازی کرده و از هر جهت قابلیت کسب سومین عنوان قهرمانی یا رسیدن به فینال لیگ قهرمانان آسیا را داشتند!
ذکر نام ایرج عرب در این یادداشت شاید به واسطه مصداق داشتن با موضوع بحث باشد وگرنه از این دست اتفاقات ورزشی در دیگر رشته ها هم داشته ایم که اشاره به آنها تکرار مکررات است.
قطعا در چنین روزهایی که خیل طرفداران استقلال خواستار برکناری امیرحسین فتحی از سمت مدیرعاملی استقلال با وجود گاف های بزرگ این مدت به ویژه این اواخر هستند، باید منتظر تغییراتی هم در دیگر باشگاه محبوب پایتخت باشیم. چیزی شبیه به پرسپولیس که عرب کنار رفت و انصاریفرد جایش نشست. اما به طور قطع فتحی هم قبل یا بعد از استعفایش کاندیدای یکی از پستهای مشابه یا ریاست اداره ورزش و جوانان در یکی از استان ها خواهد شد.
دو مهره مدیریتی تأثیرگذاری که همین حالا پرونده های شکایت مربیان فصل قبل تیمهای شان در فیفا مفتوح است و علاوه بر آن شکایتهای بسیار دیگری هم بابت مسایل اینچنینی در راه خواهد بود!
به نظر می رسد این ماه ها مسعود سلطانی فر به جای اینکه دغدغه مهم ورزش کشور را داشته باشد بیش از هر چیز دغدغه پست و مقام مدیران ناموفقی مانند عرب و فتحی را داشته تا مبادا پس از جدایی از مجموعه های تحت امرشان در اتاق بزرگ ورزش کشور بیکار و سرگردان بمانند! البته که در قبال ثبت نام داورزنی در انتخابات فدراسیون والیبال بدون استعفا از معاونت وزارت هم سکوت پیشه کرده است/مشرق