ارگان دولت در ادامه نوشت: «کسی در این تردید ندارد که مذاکرات با امریکایی‌ها در آخرین سال دولت دهم در عمان که در کانالی خارج از دولت وقت انجام شد با هماهنگی کامل رهبر معظم انقلاب بود. این گفت‌وگوها برخلاف مذاکرات 1+5 گفت‌وگوهای مستقیم و رودر روی نمایندگان تهران- واشنگتن درباره پرونده هسته‌ای بود و مقدمه‌ای شد بر مذاکرات بعدی. گذشته از این، نامه‌نگاری‌های باراک اوباما رئیس جمهوری وقت امریکا با رهبر معظم انقلاب که حتی با پاسخ رهبری هم روبه‌رو شد، نشان از آن دارد که حتی طرف‌های مذاکره با ایران هم این را درک کرده بودند که تصمیم‌گیری درباره موضوعات مهم و کلان کشوری بدون هماهنگی با رهبری امکانپذیر نیست. بیراه نبود که آقای اوباما و قبل‌تر بوش پسر نامه‌های رئیس جمهوری وقت ایران یعنی محمود احمدی‌نژاد را بی پاسخ گذاشتند».
روزنامه ایران در ادامه نوشت: «به هر روی دلواپسان مختارند تلاش کنند از وضعیت به وجود آمده برای برجام کلاهی برای خود بسازند و دولت را مسئول همه گرفتاری‌ها و مشکلات موجود بدانند تا شاید در انتخابات پیش رو اقبال مردمی را متوجه خود کنند، اما مجاز نیستند در این مسیر از رهبری هزینه کنند آن هم به این صورت که شأن و جایگاه مشخص قانونی رهبری در معادلات و تحولات سیاسی کشور را نادیده بگیرند. آن‌ها خوششان بیاید یا نیاید، اطلاع داشته باشند یا نداشته باشند، برجام تصمیم نظام بوده و هر اقدام جدید دیگر مرتبط با پرونده هسته‌ای باز هم در چارچوب‌های تعریف شده نظام اجرایی خواهد شد».
متاسفانه برخی دولتمردان و رسانه‌های دولتی در پی آن هستند تا به طرق مختلف از پذیرش مسئولیت برجام شانه خالی کنند.
یکی از ادعاهای پرتکرار برخی دولتمردان و حامیان برجام این است که «تمام جزییات برجام با هماهنگی رهبری اجرا شده است». این ادعا در حالی است که رهبر معظم انقلاب علاوه بر توصیه‌های متعدد درباره لزوم عدم اعتماد به آمریکا و خوش بین نبودن به مذاکره با آمریکا و گره نزدن اقتصاد کشور به مذاکره با غرب، در مهرماه 94 نامه‌ای 9 بندی- معروف به شروط 9 گانه- خطاب به رئیس جمهور نوشتند.
با عرض تأسف باید گفت که دولت در اجرای این شروط 9 گانه دچار قصور و تقصیرهای فراوان شد. برجام دارای نقاط ضعف بسیار جدی و نواقص متعدد بود. به همین دلیل 28 شرط از سوی رهبر معظم انقلاب، شورای عالی امنیت ملی و مجلس شورای اسلامی ابلاغ شد.
در بخشی از نامه رهبر معظم انقلاب خطاب به رئیس جمهور تاکید شد: «در سراسر دوره هشت‌ساله، وضع هرگونه تحریم در هر سطح و به هر بهانه‌ای (از جمله بهانه‌های تکراری و خودساخته تروریسم و حقوق بشر) توسّط هر یک از کشورهای طرف مذاکرات، نقض برجام محسوب خواهد شد و دولت موظّف است طبق بند ۳ مصوّبه مجلس، اقدام‌های لازم را انجام دهد و فعّالیّتهای برجام را متوقّف کند».
در بند ۳ «قانون اقدام متناسب و متقابل دولت جمهوری اسلامی ایران در اجرای برجام» مصوب مهرماه 94 مجلس شورای اسلامی آمده است: «دولت موظف است هرگونه"عدم‌پایبندی" طرف مقابل در زمینه لغو مؤثر تحریم‌ها یا بازگرداندن تحریم‌های لغوشده و یا "وضع تحریم تحت هر عنوان دیگر" را به‌دقت رصد کند و اقدامات متقابل در جهت احقاق حقوق ملت ایران انجام دهد و همکاری داوطلبانه را متوقف نماید و توسعه سریع برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز جمهوری اسلامی ایران را سامان دهد به‌طوری‌که ظرف مدت دو سال ظرفیت غنی‌سازی کشور به یکصد و نود هزار سو افزایش یابد».
لازم به ذکر است که روحانی - شهریور ۹۳- در نشست خبری گفته بود: «دولت و رئیس‌جمهور مسئول مذاکرات است و امروز هم گفتم که من مسئولیت تمام کارها را برعهده می‌گیرم».
محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه نیز آذر ۹۲ گفته بود: «رهبری چارچوب کلی را تعیین میکنند و مسئولیت مذاکره با من است، ایشان صحبت کردند و بزرگواری‌شان نسبت به من را مطرح کردند، من نیز قدردان این بزرگواری هستم... ما باید خرج نظام و رهبری شویم نه اینکه رهبری خرج ما و نظام شود».
** امینی: روحانی از اختیارات خود استفاده نمی‌کند
«ابراهیم امینی» نماینده شورای شهر اصلاح طلب تهران در مصاحبه با روزنامه آرمان در پاسخ به این سؤال که «شما خودتان حقوقدان هستید. رئیس‌جمهور و نمایندگان مجلس معتقدند که اختیار کافی برای اداره امور ندارند. آیا بر اساس قانون اساسی فکر می‌کنید که این اختیارات وجود دارد؟ چه برای رئیس‌جمهور و چه برای نمایندگان مجلس» گفت: «اگر به خوبی از این اختیاری هم که وجود دارد، استفاده شود، می‌توان خیلی از کارها را بهتر پیش برد و انجام داد. یک وقت هست که ما می‌گوییم شما امکانات لازم را در زندگی شخصی و آنچه که ایده‌آل هست ندارید ولی به اندازه‌ای که بتوانید سروسامانی به زندگی‌تان بدهید امکانات دارید، اما اینکه از همانی که دارید هم استفاده نکنید و بگویید آنچه من خواستم به آن نرسیدم پذیرفته نیست. یعنی ما از داشته‌هایمان به نحو احسن استفاده کنیم و بعد اگر جایی کم آوردیم می‌توانیم بگوییم اختیارات را بیشتر کنید. مثلاً اگر می‌خواهید سرمایه‌گذاری کنید اما سرمایه‌ای که دارید کفایت نمی‌کند نیاز دارید تسهیلات بگیرید. ولی موقعی هم هست که از همانی هم که دارید استفاده نمی‌کنید. فکر می‌کنم که ما کلاً عادت کردیم یک مقدار فرافکنی کنیم و مسائل و مشکلات را گردن همدیگر بیندازیم. در حالی که در یک فضای منطقی اگر روابط نهادهای سیاسی و تعامل‌شان بر اساس شاخصه‌های قانون باشد، خیلی از مشکلات قابل حل است. علت اینکه خیلی از مسائل و مشکلات را شاهد هستیم این است که ما خودمان نمی‌توانیم از فرصت‌هایی که داریم به خوبی استفاده کنیم».
در روزهای گذشته، «مصطفی هاشمی طبا» فعال سیاسی اصلاح طلب گفته بود: «معتقدم آقای رئیس‌جمهور به جای اینکه هر بار به‌صورت کلی بگویند که اختیارات باید افزایش پیدا کند و مشخص نکنند منظورشان از اختیارات چیست، بهتر است بگویند کدام اختیار را برای نیل به چه مقصود و هدفی نیاز دارند. ایشان که حتی از اختیارات خودش هم استفاده نمی‌کند...رئیس‌جمهور بهتر است از اختیارات خود استفاده کند و مشکلات را کاهش دهد، بعد به سراغ اختیارات بیشتر برود».
اصلاح طلبان بارها اذعان کرده‌اند که دولت، اختیارات و امکانات گسترده‌ای دارد، اما از آن استفاده نمی‌کند. به اذعان فعالین اصلاح طلب، مشکل اصلی در کشور، اختیارات دولت نیست، بلکه سوءمدیریت است.
