زمانی یک مازندران بود و یک نساجی؛ یک قائمشهر بود و سه واحد تولیدی با هزاران هزار کارگر پیر و جوان.
با تعطیلی نساجی، نفس‌ها به شماره افتاد
خیلی‌ها در این واحدهای تولیدی محاسن سفید کردند و آخرین نفس‌های‌شان با تعطیلی نساجی شماره 2 به شماره افتاد و امروز از آنان تنها سنگ قبری باقی مانده است ... روح‌شان شاد.
یادش بخیر ... کارگرزاده بودیم و تمام عشق کودکی‌مان در شنیدن صدای سوت کارخانه نساجی که نوید آمدن پدر را به خانه می‌داد خلاصه می‌شد.
کمتر قائم‌شهری وجود دارد که این صوت دلنشین را نشنیده یا از آن خاطره‌ای نداشته باشد.
آقایانی که در پوستین کارگردوستی سالیان دراز جا خوش کردنده‌اند
سال‌ها گذشت و صندلی‌های ریاست یکی پس از دیگری رنگ باختند و هر کدام به سودای رسیدن به پست بالاتر از این پیر عرصه تولید و نان‌دانی اهالی قائمشهر نردبانی ساختند، از آن بالا رفتند و رفتند تا دیگر چهارستون بدن یادگار و نشانه تجاری شهر و استان را به لرزه درآورده و ویران کردند.
آقایانی که در پوستین کارگر دوستی سالیان دراز جا خوش کردند و در خفا سکه بر روی سکه افزودند.
عده‌ای دیگر منتظر فرا رسیدن موسم انتخابات بودند تا دوباره حس شریف کارگردوستی‌شان گل کند و خود را هفت‌پشت کارگرزاده بنامند تا یک رأی به انتخاب خود نزدیک شوند و بعد از آن خداحافظ تا انتخابات بعد.
زمزمه واگذاری تکه‌ای دیگر از نساجی به بخش خصوصی
این‌روزها دوباره زمزمه واگذاری تکه‌ای دیگر از نساجی به بخش خصوصی اذهان عمومی و دوستداران عرصه کار و تولید را متشنج کرده است و همه نگران از اینکه نکند نساجی شماره یک نیز گرفتار سرنوشت شوم برادران خود شود.
نساجی شماره یک قائمشهر دارای 220 کارگر و پرسنل است که در بخش‌های حلاجی، ریسندگی، مقدمات بافندگی، بافندگی و رنگ‌ریزی مشغول بوده‌اند و خط تولید فعالیت داشته است و امروز می‌گویند یک‌ماهی است که از فعالیت دست کشیده است.
انگار همین دیروز بود که متن نامه تشکر و قدردانی مدیرعامل و کارگران این واحد تولیدی به محضر استاندار محترم از همین رسانه به رشته تحریر درآمد.
اصلاً اشکال کار از کجاست؟ از یک‌سو مسؤولان بیکاری جوانان و کمبود اشتغال را در بوق و کرنا کرده و خرد و کلان در همایش‌ها و نشست‌های بدون خروجی آن را دغدغه اصلی خود می‌دانند و از سوی دیگر آخرین تکه‌های صنعت نساجی را با چوب حراج نشانه رفته‌اند.
واگذاری نساجی به بخش خصوصی مطابق ابلاغیه رهبری
نماینده مردم قائمشهر، سوادکوه، جویبار، سیمرغ و سوادکوه‌شمالی در مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری فارس در شهرستان قائمشهر، به آخرین وضعیت کارخانه نساجی شماره یک اشاره کرد و گفت: مطابق ابلاغیه مقام معظم رهبری این کارخانه باید تا آخر امسال به بخش خصوصی واگذار شود.
عبدالله رضیان افزود: در حال حاضر سازمان گسترش و نوسازی صنایع مالک نساجی است و تا به امروز به کارخانه کمک کرده‌اند اما چون نساجی به شرایط زیان‌دهی رسیده بود و آنها کارخانه را در حال واگذاری دیدند دست از هزینه کردن برداشتند و این امر موجب شد فعالیت کارخانه کم شود.
بدهی 35 میلیارد تومانی نساجی شماره یک
وی با بیان اینکه متأسفانه نساجی شماره یک 35 میلیارد تومان بدهی دارد، تصریح کرد: مدیریت کارخانه تاکنون از جیب سازمان صنایع تأمین هزینه می‌کرد.
رضیان اظهار کرد: به هیچ وجه دوست نداریم و اجازه نمی‌دهیم نساجی شماره یک به سرنوشت دیگر نساجی‌های این منطقه گرفتار شود و در بحث واگذاری کارخانه به بخش خصوصی اعتراضاتی داریم تا اگر بنا بر شرایط نساجی به بخش خصوصی واگذار شد کسانی را بیاوریم که توانایی جمع کردن و حل معضل فعلی کارخانه را داشته باشند.
قیمت پیشنهادی بسیار کمتر از دارایی‌های کارخانه است
وی ادامه داد: قیمتی که برای در اختیار گرفتن این واحد تولیدی کهن‌سال منطقه درنظر گرفته شده بسیار پایین‌تر و کمتر از دارایی‌های نساجی است که باید به آن توجه شود.
رضیان خاطرنشان کرد: به‌دنبال این هستیم تا مجموعه‌ای که می‌خواهد اداره کارخانه را در اختیار بگیرد بتواند در بین مردم و کارگران حس اعتماد ایجاد کرده و چرخ تولید را به حرکت درآورد.
نماینده مردم قائمشهر، سوادکوه، جویبار، سیمرغ و سوادکوه‌شمالی در مجلس شورای اسلامی در پایان به حقوق معوقه کارگران اشاره کرد و گفت: تلاش می‌کنیم مطالبات کارگران را بپردازیم تا نساجی حداقل با شرایط قبل حفظ شود.
