به گزارش اداره اطلاع‌رسانی و روابط عمومی آموزش‌وپرورش مازندران؛ «عسکری نیکزاد» در این یادواره که با حضور خانواده شهید، فردوس حاجیان معلم برگزیده یونسکو، مردم روستای افراکتی و دانش‌آموزان دبستان شهید ولی‌پور در این مدرسه برگزار شد، با بیان اینکه امیدواریم حضور در این مراسم سبب شفاعت شهدا برای ما شود، اظهار داشت: شهدا با شهادت به آرامش ابدی نائل شدند و روح 
انسانی خود را به مقام بایسته و شایسته خود رساندند.
وی با بیان اینکه شهدا نشانه‌های خداوند برای ما هستند تا راه خودمان را بهتر انتخاب کنیم، افزود: سیره شهدا و وصیت‌نامه آنها همواره باید برای ما راهنمای زندگی باشد و بازماندگان شهدا هم که دنباله رو آنها هستند باید جلوی چشمان ما بعنوان الگو باشند تا راه را گم نکنیم و راه را از همان مسیری برویم که شهدا رفته اند.
نیکزاد، سیره شهدا را اینگونه توصیف کرد که رزمندگان اسلام در جبهه ها برای شهادت از یکدیگر سبقت می گرفتند و با این روحیه بود که توانستند جلوی خیل دشمنان بایستند و پیروز شوند و شهید علی ولی‌پور هم که سید و طلایه دار معلمان مازندران در 8 سال دفاع مقدس بودند از جمله همین شهدایی هستند که باید الگوی ما باشند.
تاکید بر ادامه راه شهدا با حفظ سنگرهای فرهنگی و اقتصادی
مدیرکل کتابخانه‌های عمومی استان نیز در این مراسم گفت: ایشان با همراهی گروهی 7 نفره از همرزمانش، در منطقه ذوالفقاریه آبادان با خیانت بنی صدر که مهمات و تسلیحات ارسال نکرد، در محاصره 40 تانک دشمن در آمد اما سنگرش را ترک نکرد و به آن قول معروف که می گوید اگر می خواهید کشور من را بگیرید باید از روی پیکر من رد شوید، جامه عمل پوشاند و آنقدر دفاع کرد تا تانک های بعثی از روی پیکر او عبور کردند و به شهادت رسید و پیکر مطهرش پس از 7 ماه بازگشت.
«آرزو ولی‌پور» با بیان اینکه شهید ولی‌پور تنها چند روز پس از آغاز جنگ به فرماندهی گروهی عازم جبهه‌های نبرد شد، افزود: این یک درس است برای ما و الآن هم سنگرهای فرهنگی و اقتصادی زیادی در جامعه داریم و هر کدام از ما باید برای این سنگرها یک فرمانده باشیم و نباید مشکلات باعث شود تا ما سنگر را خالی کنیم.
فرزند شهید ولی‌پور با بیان اینکه خالی کردن سنگر خیانت به شهدا و جانبازانی است که حق بسیاری به گردن ما دارند، اظهار داشت: شهید ولی‌پور در وصیت نامه خود از همسرش که یک معلم بوده و هست خواست تا به تربیت فرزندان این سرزمین در سنگر مدرسه بپردازد تا از آنها نیروهایی بسازد که به امام و انقلاب وفادار باشند.
مدیرکل کتابخانه‌های عمومی استان خاطر نشان کرد: این وصیت یعنی برای یک معلم، تعلیم و تربیت مقدم بر خانواده است و از قضا شهید ولی‌پور علاوه بر آن وصیت در لحظات آخر عمرش خطاب به برادر همسرش که از همرزمان او و تنها بازمانده از آن محاصره است، گفت: فرزندانم را به اندازه ای دوست دارم که جای خدا را در دلم نگیرند.
