به گزارش استناد نیوز، محسن پورسیداقایی در نشست خبری اظهار کرد با پیگیری های صورت گرفته تمام قطارهایی که در مسیر تهران مشهد با سرعت کمتر از ۱۲۰ کیلومتر حرکت می کردند از خط خارج شدند و به این ترتیب زمان سیر در این خط به کمتر از ده ساعت رسید.
وی با بیان این‌که با وارد کردن سیستم کنترل اتوماتیک قطار بسیاری از مشکلات مربوط به خطای انسانی در ریل‌های ایران کاهش یافته است، ادامه داد: با توجه به این فناوری هر قطاری که از سرعت تعیین شده خود تجاوز کند به وسیله سیستم کنترل مدیریت شده و به این ترتیب امکان حرکت غیرایمن را نخواهد داشت. خوشبختانه این سیستم در بسیاری از ایستگاه‌های تهران نصب شده و انتظار داریم در سال جاری ۱۰۲ ایستگاه دیگر از این فناوری استفاده کند.
مدیر عامل شرکت راه‌آهن به طراحی ایستگاه‌های مجازی در بین ایستگاه‌های اصلی راه‌آهن اشاره کرد و گفت: با توجه به این دو فناوری می‌توان گفت ظرفیت قطارها در خطوط ریلی به شکل قابل توجهی افزایش یافته است. به‌طور مثال در مسیر تهران – مشهد ظرفیت حرکت روزانه قطارها از ۵۰ به ۲۰۰ قطار رسیده و به این ترتیب در هر هفت دقیقه یک قطار امکان حرکت در این محور را خواهد داشت. تنها هشت کشور دنیا این فناوری را بومی کردند که ایران یکی از این کشورهاست.
پورسید آقایی ادامه داد: این فناوری در حال حاضر در محور بافق به بندرعباس در حال اجراست و انتظار داریم در جریان چهار خطه‌سازی تهران – کرج نیز استفاده شود. در دو محور تهران به قم و تهران به پرند نیز استفاده از این فناوری در سال جاری کلید خواهد خورد.
رشد سهم راه‌آهن در بار پس از ۲۰ سال
وی با بیان این‌که راه‌آهن توانسته در سال‌های گذشته سهم خود را از جابه‌جایی بار به شکل قابل توجهی افزایش دهد، توضیح داد: در دو سال گذشته برای اولین بار در طول ۲۰ سال اخیر بود که سهم ریل در جابه‌جایی بار افزایش یافت، زیرا در ۲۰ سال قبل این سهم حدود ۱۹ درصد بود که با کاهش سال به سال به حدود ۱۰ درصد رسید.
مدیر عامل شرکت راه‌آهن افزود: با توجه به برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته در راه‌آهن در سال ۱۳۹۳ سهم ریل ۹.۲ درصد رشد کرد، در سال ۱۳۹۴ ما در شرایطی رشد ۲.۲ درصدی را ثبت کردیم که جاده در همان سال در جابه‌جایی بار عملکرد منفی هفت درصد را به ثبت رساند. امسال تاکنون رشدی هشت درصدی در عرصه ریلی داشته‌ایم که این رقم دو برابر رشد بار در جاده است.
پورسید آقایی با بیان این‌که ترانزیت ریلی در دو سال گذشته سه برابر شده است، عنوان کرد: در شرایطی که در سال ۱۳۹۲ ترانزیت ریلی حدود ۵۰۰ هزار تن بود، در سال ۱۳۹۴ به یک میلیون و ۵۰۰ هزار تن رسید و این به معنای آن است که راه‌آهن توانسته از ظرفیت موجود کشور حداکثر استفاده را ببرد.
آخرین وضعیت تاسیس شرکت قطارهای حومه‌ای
وی در پاسخ به این سوال که آخرین وضعیت تاسیس شرکت قطارهای حومه‌ای چیست نیز گفت: خوشبختانه دولت محترم در لایحه برنامه ششم توسعه طرح تاسیس این شرکت را به مجلس ارائه کرد و با توجه به این‌که مجلس هنوز بررسی برنامه را به اتمام نرسانده ما انتظار داریم تا حدود یک ماه آینده بحث تاسیس این شرکت نهایی شود.
ورود ۲۳۵ واگن جدید به ناوگان
مدیر عامل شرکت راه‌آهن با اشاره به جدیت این شرکت در نوسازی ناوگان، تاکید کرد: با دستورالعملی که به تمام شرکت‌های ریلی ارائه شد از سال گذشته اعلام شد هیچ یک از واگن‌های با عمر ۵۵ سال اجازه سیر نخواهند داشت و از این‌رو ۱۵۰ واگن از ناوگان خارج شدند. تا زمستان امسال نیز به شرکت‌ها اعلام شده تمام واگن‌های بالای ۴۵ سال خود را باید از خط خارج کنند و این به معنی خارج شدن ۳۵۰ واگن از ناوگان خواهد بود.
پورسید آقایی با بیان این‌که تلاش شده با وارد کردن واگن‌های جدید به ناوگان جای خالی واگن‌های قدیمی پر شود، اظهار کرد: امسال شرکت‌های ریلی ۲۳۵ واگن جدید به ناوگان اضافه خواهند کرد که برخی از آنها نو هستند و برخی از آنها که در دولت قبل مجوز گرفته بودند، دست دوم خواهند بود که البته با نوسازی کامل به ناوگان ایران اضافه می‌شوند. هدف ما این است که میانگین عمر قطارهای ایرانی به ۱۵ سال برسد و از این‌رو اگر بناست واگنی با عمر ۳۰ سال در کشور فعالیت کند باید یک قطار نو نیز در کنار آن فعال شود.
ریل کافی نداریم
وی درباره‌ی آخرین وضعیت خط ریل جدید برای طرح‌های عمرانی، تصریح کرد: از سال ۱۳۸۶ که شورای اقتصاد به راه‌آهن مجوز واردات ریل را نداد، زیرا صحبت از واردات ساخت ریل ملی وجود داشت تا امروز هیچ تولید داخلی در این عرصه صورت نگرفته و با توجه به محدودیت‌هایی که برای واردات ریل وجود داشته می‌توان گفت ما برای برخی از پروژه‌های نیمه‌تمام خود ریل کافی نداریم.
مدیر عامل شرکت راه‌آهن با اشاره به قرارداد خرید ۱۵۰ هزار تن ریل از هند، عنوان کرد: این قرارداد با یک وام ۱۲ ساله بسته شده و از این‌رو ما در زمان پیش‌خرید تنها پنج درصد از مجموع قرارداد را پرداخت کردیم که این رقم حدود ۲۰ میلیارد تومان بود. این در شرایطی است که برای خرید همین ریل از داخل باید بیش از ۴۰۰ میلیارد تومان هزینه می‌شد.
پورسید آقایی اضافه کرد: با این وجود راه‌آهن در تمام سال‌های گذشته حمایت خود از ذوب‌آهن را ادامه داده و ما حتی ۲۰ میلیارد تومان بدهی خود از این شرکت را تسویه نکردیم تا دست آنها برای تولید ریل ملی باز باشد. در کنار آن قرارداد خرید ۴۰ هزار تن ریل از ذوب‌آهن نیز در شرایطی مجوز خود را دریافت کرده قیمت پیشنهادی ما ۳۰ درصد بالاتر از نرخ ریل در چین است و این به معنی حمایت ما از تولید ریل داخلی است.
ایستگاه یا درون شهر باشد یا ساخته نشود
وی درباره‌ی آخرین وضعیت جابه‌جایی ایستگاه‌های راه‌آهن در شهرهای مختلف کشور و آوردن آنها به داخل بافت شهری نیز تصریح کرد: یکی از اصلی‌ترین مزیت‌های ادغام وزارت راه و ترابری و مسکن و شهرسازی امکان برنامه‌ریزی برای راه‌آهن در یک چارچوب واحد بود. براساس نظر وزارت راه و شهرسازی تمام ایستگاه‌ها باید در داخل شهر قرار بگیرند و ایستگاه‌های جدید نیز اگر بناست بیرون شهر باشند ساخته نشوند بهتر است.
مدیر عامل شرکت راه‌آهن ادامه داد: در این راستا در وزارت راه و شهرسازی کمیته‌ای مرکب از مسوولان راه‌آهن، شرکت ساخت و معاونت شهرسازی فعال شده که هدف آن مدیریت همین فرآیند است. در طول سال‌های گذشته راه‌آهن شهرهایی مانند همدان و رشت با تغییر در ساختار ایستگاه به داخل شهر برده شدند و ما برنامه داریم برای شهرهایی مانند شیراز نیز همین تغییرات را اجرایی کنیم.
خط ایستگاه آزادی زیرزمینی خواهد بود
پورسید آقایی با بیان این‌که نه تنها انتقال ایستگاه راه‌آهن از تهران به خارج از شهر مطرح نبوده که حتی برنامه‌ریزی برای ساخت ایستگاه‌های جدید نیز جدی است، اعلام کرد: در حال حاضر شرکتی که با راه‌آهن به عنوان مشاور همکاری میکند چند منطقه را در تهران برای ساخت ایستگاه‌های جدید لکه‌گذاری کرده‌اند که یکی از آنها میدان آزادی است.
وی ادامه داد: هرچند کار طراحی و مطالعه بر روی این ایستگاه هنوز به پایان نرسیده، اما برنامه ما این است که از طریق خطی که از کرج به سمت تهران می‌آید مسیری را از زیر فرودگاه منحرف کرده و به میدان آزادی برسانیم. از این‌رو می‌توان پیش‌بینی کرد که خط ایستگاه احتمالی در غرب تهران زیرزمینی خواهد بود.
مدیر عامل شرکت راه‌آهن خاطر نشان کرد: در حال حاضر تمام شهرهای بزرگ و توسعه یافته دنیا بین چهار تا هفت ایستگاه راه‌آهن فعال دارند و ما امیدواریم روزی برسد که شهرهای بزرگ ایران نیز در نقاط مختلف خود ایستگاه‌های راه‌آهن فعال داشته باشند.
