سامان سوهانیان مدیرمسئول استنادنیوز - در این نوشته قصد آرمان گرایی و مقایسه درآمد ۵۴ میلیارد دلاری گردشگری کشوری مثل ترکیه با ایران و جذب توریست خارجی را نداریم و با درک شرایط موجود به ظرفیت مغفول مانده گردشگری در استان مازندران و بی توجهی مسئولین امر نگاهی خواهیم داشت.
مازندران با وجود نوار ساحلی، جنگل‌های انبوه، کوه‌های سر به فلک کشیده و جاذبه های متعدد طبیعی و تاریخی در کنار آب و هوای متنوع و مطبوع استعداد بالقوه‌ای برای توسعه گردشگری دارد.
از سوی دیگر موقعیت جغرافیایی و محورهای مواصلاتی آن، مازندران را به شاه راه ارتباطی جمعیت بزرگی با استان‌های شمال شرق تبدیل نموده است، اما چه بهره ای از این ظرفیت‌ها برده ایم؟
در همین تعطیلات اخیر، مطابق با آمارهای رسمی از جمعیت ۴ میلیون و ۸۰۰ هزار نفره مسافر ورودی به مازندران تنها ۳۴۲ هزار اقامت ثبت شده است یعنی تنها ۷ درصد! درحالی که این آمار برای استان خراسان رضوی ۲۹ درصد و برای استان گیلان حدود ۲۰ درصد است. به عبارتی بیش از آنکه مازندران روی خوش گردشگری را ببیند، زباله، تهاجم فرهنگی، صرف منابع محدود، تخریب طبیعت و زشتی‌ها را دید.
وضعیت موجود حاصل بی مسئولیتی مدیران استان است، علیرغم تمام وعده هایی است که شنیده ایم و می شنویم، هیچ عزم راسخی برای سرمایه گذاری در این حوزه و ایجاد امکاناتی برای ترغیب مسافران به اقامت و کسب درآمد وجود ندارد.
استانداران مازندران، معاون اقتصادی، مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری، مدیرکل ارشاد منابع طبیعی، محیط زیست و سایر دستگاه هایی که می‌توانند نقشی در توسعه گردشگری و جذب توریست ایفا نمایند و به نوعی ترک فعل نموده اند باید پاسخگوی مردم باشند، خروجی عملکرد آن‌ها و بودجه‌هایی که صرف امور جاری، عمرانی و زیربنایی آن‌ها از بیت المال شده است، چه بود؟
شاید اگر قانونی برای مجازات افراد ناشایستی که پست های مدیریتی را تصدی می‌کنند وجود داشت، صفی طولانی برای مجازات مدیران مازندران تشکیل می‌شد.
