به گزارش استناد؛ راوی اصلی حرمسرای قذافی زنی به نام ثریا است. او یکی از قربانیان قذافی است که در آستانه بیست و دو سالگی با کوله باری از خشم و ناراحتی، خبرنگار خارجی را پیدا می‌کند و حاضر میشود تمام آن راز‌های مانده و ندیده را برملا کند. او چیزی را برای خبرنگار فرانسوی بازگو می‌کند که دیگران هیچ تمایلی برای فاش کردنش نداشتند.
ثریا در ۱۵ سالگی ربوده شده و به مدت ۵ سال در زیرزمین دژ قذافی در باب العزیزیه در طرابلس نگهداری شد.
او می‌گوید که روزانه با خشونت تمام مورد تجاوز، ضرب وشتم قرار گرفته و شاهد آزار جنسی دختران و پسران دیگر هم بوده است.
ثریا در سال ۲۰۰۴ در شهر ساحلی سرت موفق به اهدا دسته گلی به قذافی شد. پس از اهدای این گل ها، قذافی که هشت فرزند داشت، دستی به سر ثریا کشید.
ثریا می‌گوید: این علامتی به دستیارانش بود مبنی بر آنکه مرا می‌خواست. روز بعد، ثریا به دژ قذافی باب العزیزیه در نزدیک طرابلس احضار شد و پس از حضور در قصر مجبور به برهنه شدن، شد. ثریا می‌گوید: قذافی کاملا برهنه روی تحت دراز کشیده بود. با انگشت اشاره مرا فراخواند. مقاومت کردم. از تخت خود پایین آمد.
دستم را گرفت و مرا روی تخت نشاند. جرات نگاه کردن به چمشانش را نداشتم. گفت: "نترس من پدر، برادر و معشوقه تو هستم. من نقش تمامی این افراد را برای تو بازی خواهم کرد. " این دومین دیدار ثریا با معمر قذافی، رهبر لیبی بود.
کسی از که کودکی تصویرش را در سر در تمام خانه‌ها و روی دیوار همه مدرسه دیده بود. این دیدارهای تکان‌دهنده پنج سال ادامه داشت. ثریا در بخشی از خاطرات خود می‌گوید: "در طول دوران اسارت در زیر زمین باب العزیزیه مجبور به تماشای فیلم‌های مستهجن و تجاوز قذافی به دیگران شد تا قدری آموزش ببیند!"
او گفت: "حتی محافظان پسر هم از شهوت قذافی در امان نبودند. حرمسرای قذافی پر بود از دخترانی مثل ثریا که از مدرسه ربوده شده بودند تا در خدمت رهبر باشند.
زنان حاضر در این حرمسرا موظف بوده‌اند که با لباس نیمه‌عریان نزد قذافی حضور پیدا کنند و هر ساعت از شبانه‌روز باید آماده به خدمت می‌بوده‌اند.
این زنان مورد تجاوز قرار می‌گرفتند، کتک می‌خوردند و با تحقیرآمیزترین روش‌ها از آنان سوءاستفاده جنسی می‌شد."
