همین واژه «طبیعی» بودن بهانه‌ای شده تا بسیاری از مغازه‌ها و سبزی‌فروشی‌های سطح شهر هم برای افزایش درآمد خود با تهیه یک دستگاه ساده آبمیوه گیری اقدام به فروش انواع آبمیوه کنند، از آب هویج گرفته تا آب کرفس و پرتقال!
وارد مغازه می‌شوی نگاهی به لیست قیمت‌ها می‌اندازی و یک لیوان آب میوه سفارش می‌دهی، لکه‌های رنگی آب میوه روی لباسش نگاهت را جلب می‌کند، در حالی که با موبایلش مشغول صحبت کردن است میوه‌ها را از یک سطل پلاستیکی که ظاهر مناسبی ندارد خارج می‌کند و در آب میوه گیری می‌ریزد.
چند دقیقه‌ای نگذشته که مشتری دیگری وارد مغازه می‌شود و سفارش می‌دهد، در عرض چند ثانیه آب‌میوه‌هایی را که از قبل آماده شده است را از یخچال برمی‌دارد، در لیوانی می‌ریزد و تحویل مشتری می‌دهد؛ به انتهای مغازه که نگاه می‌اندازی سبدهای میوه را می‌بینی که بر روی زمین چیده شده‌اند و پارچه‌ای روی آنها کشیده شده است...
شاید در نگاه اول قیمت پایین این ماده غذایی هرکدام از مارا ترغیب کند که دست به خرید شویم، اما از آنجا که آب میوه به عنوان یک کالای مهم و اساسی در آشپزخانه‌ها و سبد مصرفی خانواده‌ها بشمار می‌رود باید در خصوص سالم و بهداشتی بودن این مواد غذایی نیز اطمینان خاطر داشت.
متأسفانه با مراجعه به برخی از آبمیوه فروشی‌های سطح شهر مشاهده می‌کنیم که کارکنان این اماکن نه تنها رعایت بهداشت محیط و پوشش خود را رعایت نمی‌کنند بلکه در مواقعی می‌بینیم که در این مکان‌ها به آسانی استعمال دخانیات صورت می‌گیرد.
عده‌ای از کارشناسان و متخصصین این حوزه بر این باورند که تولید آبمیوه به صورت دستی در فضای آلوده شهر، به دلیل رعایت نکردن نکات مهم بهداشتی در هنگام آبگیری و نگهداری از کیفیت مناسب برخوردار نیست. از طرفی شائبه‌های همیشگی در مورد چگونگی تولید آب‌میوه‌های صنعتی و ترکیبات استفاده شده در آنها مصرف این کالا را تحت‌الشعاع قرار داده است.
مراکزی که نظارت ندارند
محمدحسین عزیزی رئیس انجمن علوم و صنایع غذایی ایران در این خصوص به خبرنگار فارس می‌گوید: عرضه محصولاتی مانند آب‌میوه‌ها در مکان‌هایی که به صورت متفرقه و با برندهای متفرقه عرضه می‌شوند مشکوک به استفاده از میوه و سبزی‌های نامرغوب هستند.
در برخی مواقع نیز شاهد هستیم این آب‌میوه‌ها در مراکزی تهیه می‌شوند که هیچ‌گونه نظارتی بهداشتی بر تولید آنها صورت نمی‌گیرد و به همین دلیل ممکن است این مواد حاوی آلودگی باشند به دلیل اینکه مصرف کننده نیز طرز تهیه این مواد غذایی را ندیده است.
مصرف این‌گونه مواد غذایی و آب‌میوه‌هایی که در مکان‌هایی مشکوک تولید می‌شوند ممکن است باعث بروز بیماری‌های گوارشی شود.
عزیزی در مقایسه آب‌میوه‌های طبیعی و صنعتی توضیح می‌دهد: آبمیوه های صنعتی تحت کنترل هستند و از لحاظ بهداشتی مشکلی ندارند به دلیل اینکه پاستوریزه و سپس بسته می‌شوند و سازمان غذا و دارو و استاندارد بر کیفیت آنها نظارت دارند اما این آب میوه‌ها نیز به دلیل داشتن قند ممکن است باعث چاقی افراد شوند.
وی توصیه کرد: بهتر است به جای مصرف آب‌میوه‌های تولید شده در مکان‌هایی که نظارت بهداشتی بر آنها صورت نمی‌گیرد و یا استفاده از آب‌میوه‌های صنعتی از میوه‌های طبیعی استفاده کنیم.
نکات بهداشتی که باید مد نظر قرار گیرد
از سوی دیگر کاوه خیرخواه کارشناس بهداشت محیط و مدیر آموزشگاه اصناف سیب سلامت در گفت‌وگو با خبرنگار سلامت خبرگزاری فارس در خصوص نکات بهداشتی که آبمیوه‌فروشِ‌ها باید در محیط کاری خود رعایت کنند، توضیح می‌دهد: بهداشت کار در حوزه تولید آبمیوه و بستنی در چهار حیطه تقسیم بندی می‌شود که بهداشت کارکنان در اولویت این دسته‌بندی قرار دارد.
تمام کارکنان فروشگاه‌های آبمیوه و بستنی باید از روپوش‌های مناسب استفاده کنند که بر روی آنها لک یا پارگی وجود نداشته باشد و ترجیحا این لباس‌ها باید به رنگهای روشن تهیه شوند، همچنین استفاده از لباس‌های تیره‌رنگ از نظر کارشناسان بهداشت قابل قبول نیست.
تمام کارکنان باید در زمان فعالیت با توجه به کاری که انجام می‌دهند روپوش مناسب را بر تن داشته باشند.
این کارشناس بهداشت محیط ادامه می‌دهد: کارکنان این محیط‌ها باید توجه کنند که اگر روی پوست دست آنها زخم، بریدگی یا سوختگی وجود داشته باشد، باید دست‌های خود را با بتادین ضدعفونی کرده و تا حد امکان از دستکش مناسب برای فعالیت استفاده کنند.
توجه داشته باشید که اگر کارکنان این فروشگاه‌ها دچار بیماری‌های انگلی باشند، نباید به هیچ وجه در این محیط فعالیت کنند، به دلیل اینکه ممکن است بیماری‌های آنها به سایر افراد منتقل شود.
