ویروس ها ارگانیزم های میکروسکوپی هستند که معمولا منجر به بروز بیماری های نظیر سرماخوردگی، سرفه، اسهال و همچنین بیماری های حادتری نظیر تب دنگی می شوند.
عفونت های ویروسی در کودکان و افراد مسن شیوع بیشتری دارند. داروهای بسیار کمی هم در مورد درمان این عفونت ها وجود دارند که البته قدرت عملکرد ضعیفی دارند.
دیابت، ناتوانی سلول های بتا لوزالمعده در تولید هورمون کافی انسولین است که برای کنترل قندخون نیاز است. بیماران مبتلا به دیابت دارای اختلال در سیستم ایمنی شان هستند. سیستم ایمنی مسئول محافظت از بدن و کمک به مقابله با عفونت های ویروسی، باکتریایی و قارچی است.
به همین دلیل افراد مبتلا به دیابت بیشتر در معرض ابتلا به مشکلات ناشی از عفونت های ویروسی قرار دارند چراکه بدن شان قادر به محافظت از خود نیست. این وضعیت معمولا در بیماران دیابتی مسن یا طولانی مدت مشاهده می شود. از اینرو آنفولانزا، تب دنگی و ویروس های دیگر می توانند برای افراد دیابتی مسن مرگبار باشند.
به افراد دیابتی سالمند تزریق واکسن آنفولانزا توصیه می شود. آنفولانزا می تواند منجر به ذات الریه، بخصوص در افراد دارای مشکلات ریوی، عفونت های گوش، عفونت های قلب و مغز، شود.
بعلاوه بین دیابت و ویروس هپاتیت هم در معرض خطر هستند. این گروه از بیماران ۳.۵ بار بیشتر در معرض ابتلا به عفونت های هپاتیتی قرار دارند. تزریق واکسن هپاتیت B به افراد دیابتی توصیه می شود.
