به گزارش استناد نیوز، درحالی که انتظار می رفت با کسب نتیجه درخشان برای وزنه برداری در المپیک انتقادها پایان یابد اما هر روز اخباری در رسانه های مکتوب از انتقاد به فدراسیون وزنه برداری می خوانیم. یکی از این منتقدان همیشگی بهادر مولایی است که خود را شایسته حضور در المپیک میدانست و در جدیدترین اظهار نظر خود گفته:«داخلی ها سر من را بریدند!»
شاید برای بسیاری از خوانندگان این اخبار، سوال پیش بیاید که آیا واقعا شرایط بهادر مولایی به گونه ای بود که بتواند کسب مدال کند؟ و اگر طبق اظهارات خود مولایی اینگونه بوده چرا به المپیک اعزام نشد؟!
خوشبختانه وزنه برداری ورزشی رکوردی است و به غیر از اتفاقات غیر قابل پیش بینی که در مسابقات رخ می دهد میتوان شرایط وزنه برداران را پیش از مسابقات با رکوردهایی که در چند مسابقه و رکوردگیری اردویی ثبت کردند ارزیابی نمود. دقیقا کاری که شورای عالی فنی انجام داد و رای به خط کشیدن روی نام مولایی برای المپیک ریو داد.
کاملا واضح است که هر ورزشکاری دوست دارد در المپیک حضور داشته باشد و خود را شایسته بداند و این صحبت های مولایی هم ناشی از همین حس است اما بهتر است کمی با واقعیت ها روبرو شویم و منطق را هم در اظهارات خود در نظر بگیریم.
بررسی آخرین رکورد های ثبت شده از مولایی و رکورد مدال داران المپیک ریو:
حقیقت این است که مولایی پس از آسیب دیدگی شدیدی که پشت سر گذاشت هرگز به شرایط خوب گذشته برنگشت، و در مسابقات و رکوردگیری های اخیر اصلا موفق ظاهر نشد.
این وزنه بردار فوق سنگین تیم ملی ایران در مسابقات آسیایی که اردیبهشت ماه امسال برگزار شد شرکت کرد، او در این رقابت ها در مجموع با رکورد 427 کیلوگرم سوم شد. که در صورت ثبت این رکورد در المپیک جایگاه هفتمی را بدست می آورد (البته اگر آن ناداوری برای سلیمی اتفاق نمی افتاد، مولایی هشتم می شد)
حدود 1 ماه بعد مولایی در مسابقات جام فجر روی تخته آمد که در آن مسابقات هم با رکورد مجموع 411 کیلوگرم به کار خود پایان داد که در صورت ثبت این رکورد در المپیک ریو در گروه B مسابقات قرار می گرفت!
مولایی در آخرین رکوردگیری رسمی تیم ملی در تیرماه که در اردوی کلاچای برگزار شد، در مجموع رکورد 430 کیلوگرم را ثبت کرد که با این رکورد هم او جایگاه هفتم المپیک را بدست می آورد!
این وزنه بردار بابلسری حتی اگر تمام وزنه هایی را که در این مسابقات و رکوردگیری ها انتخاب کرد و نتوانست بالای سر ببرد با موفقیت ثبت می کرد هم جایی روی سکوی المپیک نداشت!
همه ما این وزنه بردار خوب کشورمان را دوس داریم و برای او آرزوی سلامتی داریم و امیدواریم به زودی سلامت خود را بدست بیاورد و بتواند برای ایران افتخار آفرین باشد اما هر فردی مسئول اشتباهات خود است و باید شهامت پذیرش آن را داشته باشد. ربط دادن تصادف خود در رانندگی به تصمیم شورای فنی و حذف نام او از المپیک تنها فرار از واقعیت است. مولایی اگر شرایط روحی مناسبی نداشت نباید پشت فرمان اتومبیل می نشست و در حالی که برادر و پدر او هم همراهش بودند چرا او با اصرار خود رانندگی کرد؟
در صحبت های مولایی نوعی حسادت دیده می شود، جایی که در مورد حق کشی ژوری نسبت به بهداد سلیمی می گوید: به آقای مرادی گفتم رای شورای عالی را برگرداند پاسخ داد تصمیم شورای عالی فنی است و به او ربطی ندارد، زمانی هم که آقای مرادی به تاماش آیان گفت رای هیات ژوری را برگرداند، آیان جواب داد به او ارتباطی ندارد و رای هیات ژوری بوده، حالا سلیمی هم مدال نگرفت.
البته با شناختی که از این وزنه بردار خوب کشورمان داریم می دانیم او در شرایط عادی چنین صحبت های احساسی نخواهد کرد و قطعا بهادر همانطور که خودش گفته هنوز آن اتفاقات و تصادف و فوت پدربزرگ را فراموش نکرده و در شرایط روحی خوبی به سر نمی برد. قطعا فدراسیون وزنه برداری هم بهادر را فراموش نخواهد کرد و از اظهارات و انتقادات غیرفنی او ناراحت نخواهد شد و همانطور که علی مرادی رئیس فدراسیون پس از بازگشت از المپیک در تلویزیون بارها از مولایی یاد و از او حمایت کرد بازهم با جدیت پیگیر کارهای درمانی و بهبود او خواهد بود تا سلامت خود را بدست بیاورد و او را تنها نخواهد گذاشت.