به گزارش استناد نیوز به نقل از روزنامه ایران، محمود قدیری بیان کرد: «در حادثه آتش‌سوزی ساختمان پلاسکو ما تجهیزات مناسب و استاندارد در اختیار داشتیم، اما مشکل از آنجا ناشی شد که در این ساختمان نه به نکات ایمنی توجه شده بود، نه سیستم‌های اطفای حریق در آن وجود داشت و نه شرایط مناسبی برای فعالیت آتش‌نشانان وجود داشت. به‌عنوان مثال در مسیر راه پله‌ها حتی جای مناسبی برای حرکت همکاران من وجود نداشت.به همین خاطرعملیات اطفای حریق با مشکلات جدی روبه‌روشد وبعدهم درپی آن این فاجعه هولناک رخ داد.این درحالی است که در ساختمان‌های بلندمرتبه استاندارد دنیا، جدا از تجهیزات پیشگیری از حریق به آسانسورهای ویژه آتش‌نشانی هم مجهز هستند.»
وی درباره استفاده نکردن از نردبان‌های بلندتر برای اطفای حریق نیز گفت:«بلندترین نردبان‌های دنیا 54 متر طول دارند که به خاطر حرکت مورب در نهایت تا 45 متر را پوشش می‌دهند. خوشبختانه ما نردبان‌های استاندارد دنیا را در اختیار داریم. به معنای دیگر چون روش‌های پیشگیرانه و سیستم‌های اطفای حریق خودکار در برج‌های دنیا استفاده می‌شود نردبان‌های موجود در همین اندازه کفایت می‌کند. پس مشکل ساختمان‌های بلندمرتبه ما ضعف در سیستم‌های اطفای حریق و بی‌توجهی مالکان یا سازندگان به موضوع ایمنی درزمان وقوع حادثه وآتش‌سوزی است. با این حال در قوانین جدید اجباری بودن نصب و تجهیز بلندمرتبه‌ها در شهرداری‌ها مورد توجه قرار گرفته است.»
وی درباره علت استفاده نکردن ازبالگردهای اطفای حریق دراین حادثه نیز پاسخ داد:«متأسفانه در آتش‌سوزی‌هایی شبیه حادثه ساختمان پلاسکو استفاده ازبالگرد باعث تقویت کانون‌های آتش می‌شود.چراکه حرکت بالگرد به تولید بادهای قوی منجر می‌شود. از طرف دیگر بیشتر ساختمان‌های قدیمی استحکام لازم برای فرود بالگرد را ندارند.»
قدیری در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه؛ قدرت اجرایی آتش‌نشانی و شهرداری در اجباری کردن ایمنی ساختمان‌های عمومی یا بلندمرتبه‌ها چیست؟ گفت:«متأسفانه در این خصوص خلأهای قانونی وجود دارد و قانونگذار اجازه‌ای برای اجبار به استفاده ازتجهیزات ایمنی و استفاده از تجهیزات در بناهای مختلف توسط مالکان را به ما نداده است. در واقع ما فقط می‌توانیم به سرکشی و بازدید‌های کارشناسی بسنده کنیم و موارد تخلف را در حد رفع اشکالات احتمالی به مالکان تذکر دهیم. همان‌طور که می‌دانید در مورد ساختمان پلاسکو هم ده‌ها بار تذکر کتبی به مالک صورت گرفته است، اما معمولاً مالکان به دلایل مختلف، توصیه‌ها و تذکرات ما را به کار نمی‌بندند.» وی تأکید کرد:«در سال 93 از طریق وزارت کشور و دولت لایحه‌ای به مجلس ارائه شده تا سازوکارهای قانونی لازم برای کاهش آسیب‌های ناشی از حوادث و آتش‌سوزی، در اختیار شهرداری‌ها و آتش‌نشانی قرار گیرد، اما هنوز به تصویب نرسیده و نهایی نشده است.»
معاون پیشگیری و حفاظت از حریق آتش‌نشانی تهران درادامه اظهارداشت: «دربسیاری از آتش‌سوزی‌های اماکن عمومی و ساختمان‌های بلندمرتبه شاهد بوده‌ایم که مالکان با «حوزه‌بندی کردن» از سرایت آتش به بخش‌های دیگر جلوگیری کرده‌اند. به تعبیر دیگر با عایق کردن یا رعایت نکات فنی ایمنی، آتش در یک طبقه بسرعت مهار شده است. اما در ساختمان پلاسکو چنین روشی اساساً وجود نداشته و به همین خاطرحریق بسرعت بخش‌های دیگر را دربر گرفته است.»
وی ادامه داد:«در تهران بیش از 3000 ساختمان بلندمرتبه وجود دارد که امکان آتش‌سوزی در هر کدام از آنها هست. با این حال بسیاری از ساختمان‌های جدید به سیستم اطفای حریق مجهز هستند و بعضی از ساختمان‌های قدیمی هم به سیستم‌های پیشگیرانه و اطفای خودکار حریق مجهز شده‌اند. اما با آنکه امکان نصب یا به روز‌رسانی سیستم‌های اطفای حریق وجود دارد، متأسفانه بیشتر مالکان بناهای قدیمی از تجهیز ساختمان‌ها شانه خالی می‌کنند.»
قدیری درباره حضور بی‌مورد و تجمع مردم در حوادثی مانند آتش‌سوزی‌های این چنینی گفت:«متأسفانه در بسیاری از مأموریت‌ها، همکاران ما با ازدحام جمعیت کنجکاو یا تجمع افراد غیرمسئول مواجه هستند که این مسأله علاوه بر کند شدن عملیات امداد و نجات موجب بروزمشکلات مختلفی هم می‌شود. چه بسا ممکن است حضور دراین صحنه‌ها برای حاضران بی‌دفاع نیز پرخطر باشد. بنابراین هموطنان و همشهریان باید به جای تلاش برای حضور در محل حادثه و تهیه عکس و فیلم، راه را برای تردد سریع و همچنین فعالیت نیروهای آتش‌نشان و امدادرسان هموار کنند تا درحوادثی مانند آوارساختمان پلاسکو شاهد بروزمشکلات گوناگون واخلال درعملیات امدادرسانی نباشیم.»
