با پاییزی شدن شرایط جوی، همه ساله گروهی از پرندگان مهاجر که بهار و تابستان به عرض‌های جغرافیایی بالاتر کوچ کرده اند، با پایان یافتن دوران تولید مثل، مهاجرت آن‌ها آغاز می‌شود.
با توجه به پدیده کاهش دما و بارش‌های پاییزی در شهریور، گروه‌های اولیه پرندگان در شهریور مانند خوتکا‌های کوچک، برخی از آبچلیک ها، کاکایی‌ها و پرستو‌های دریایی به دلیل واقع شدن مازندران در جنوب دریای خزر، زمستان ملایم، تالاب‌های وسیع، واقع شدن زمین‌های کشاورزی در حاشیه سواحل، وجود دشت‌های بدون کشت در زمستان و غرقابی و نیز نبود یخبندان مهاجرت خود را آغاز کرده اند.
دسته دیگری از پرندگان مهاجر و اصلی مانند فلامینگوها، غاز‌های وحشی، قو‌ها و درنا‌ها با شروع سرمای پاییزی در نیمه دوم سال (مهر و آبان) به تدریج وارد کشور می‌شوند.
زیستگاه‌های تالابی مازندران به ویژه تالاب بین المللی میانکاله در جنوب شرقی دریای خزر، زاغمرز و بیش از ۱۰۰ قطعه آببندان دارای شرایط تالابی، مقصد گروه‌های مختلف پرندگان مهاجر برای زمستان گذرانی و تغذیه آن‌ها به شمار می‌آید.
تالاب بین المللی مجموعه دامگاه‌های شهرستان فریدونکنار، سرخ رود، ازباران و بسیاری از آببندان‌های بخش مرکزی مازندران، محیط‌های مناسب برای جذب زمستان گذرانی پرندگان مهاجر است.
