نظریه داروین بر این اساس بود که برخی گونه های گیاه پامچال دارای دو نوع گل بوده و طول اندام تولید مثل نر و ماده آنها متفاوت است تا حشرات گرده افشان بتوانند آنها را باهم پیوند بزنند. محققان دانشگاه ایست آنگلیا با بررسی عمیق تر این فرضیه توانستند یک معمای ژنتیکی ۵۱٫۷ میلیون ساله را حل کنند. آنها مجموعه‌ای از ژن‌های مسئول صفات تولید مثلی گل پامچال را شناسایی کردند.
بینش راه گشای داروین در مورد اهمیت دو گونه گل موسوم به “Pin” و “Thrum” منجر به ایجاد مفهوم چندریختی یا هترواستیلی شد و تحقیقات بعدی به شکل گیری نظریه ژنتیک مدرن کمک کرد. چندریختی به دسته‌ای از گلهای دوجنسی یا هرمافرودیت گفته می‌شود که دارای خامه و پرچم ناهم‌اندازه از دید بلندی هستند. اکنون محققان انگلیسی دقیقا دریافته‌اند که کدام بخش از کد ژنتیکی این گونه ها باعث شکل گیری آنها به این شکل در ۵۱ میلیون سال قبل شده است.
ابرژن ها به مجموعه هایی از ژن های به هم مرتبط گفته می‌شود که همیشه با هم به عنوان یک واحد به ارث می‌رسند و زیست شناسی پیچیده را کنترل می‌کنند. محققان با همکاری موسسه ارلهام در انگلیس به نقشه برداری از ژن های پامچال و تعیین توالی ژنوم آن پرداختند تا مجموعه ژن های خاص مسئول ایجاد گونه‌های متفاوت گل را پیدا کنند.
به گفته آنها، درک بهتر ژنتیک پایه رشد گیاه و تولید مثل گونه های مختلف به گسترش دانش محققان در مورد کل سیستم گرده افشانی که اساس تنوع زیستی و امنیت غذایی است، خواهد پرداخت. دانشمندان در تلاش برای یافت ژن های کنترل کننده چندریختی همچنین توانستند زمان جهش اصلی را در ۵۱٫۷ میلیون سال قبل تعیین کنند.
منبع: bigbangpage.com - uea.ac.uk
